برگه برش نخورده تست آنتی بادی CPV

پاروویروس سگ یک ویروس بسیار مسری است که می تواند همه سگ ها را درگیر کند، اما سگ های واکسینه نشده و توله های کوچکتر از چهار ماه بیشترین خطر را دارند.سگ‌هایی که از عفونت پاروویروس سگ‌ها بیمار هستند، اغلب گفته می‌شود که «پارو» دارند.این ویروس بر دستگاه گوارش سگ ها تأثیر می گذارد و از طریق تماس مستقیم سگ به سگ و تماس با مدفوع (مدفوع)، محیط یا افراد آلوده منتقل می شود.این ویروس همچنین می‌تواند سطوح لانه‌ها، کاسه‌های آب و غذا، قلاده‌ها و افسارها و دست‌ها و لباس‌های افرادی را که با سگ‌های آلوده کار می‌کنند، آلوده کند.در برابر گرما، سرما، رطوبت و خشک شدن مقاوم است و می تواند برای مدت طولانی در محیط زنده بماند.حتی مقدار کمی مدفوع از یک سگ آلوده ممکن است حاوی ویروس باشد و سگ های دیگری را که وارد محیط آلوده می شوند آلوده کند.ویروس به راحتی از جایی به مکان دیگر روی مو یا پای سگ یا از طریق قفس، کفش یا سایر اشیاء آلوده منتقل می شود.

برخی از علائم پاروویروس شامل بی حالی است.از دست دادن اشتها؛درد شکم و نفخ؛تب یا دمای پایین بدن (هیپوترمی)؛استفراغ؛و اسهال شدید، اغلب خونی.استفراغ و اسهال مداوم می تواند باعث کم آبی سریع بدن شود و آسیب به روده ها و سیستم ایمنی بدن می تواند باعث شوک سپتیک شود.

دستگاه تست سریع آنتی بادی پاروویروس سگ (CPV) یک روش ایمونوکروماتوگرافی جریان جانبی برای تجزیه و تحلیل نیمه کمی آنتی بادی های پاروویروس سگ در سرم/پلاسما است.دستگاه تست دارای یک پنجره آزمایشی است که شامل یک ناحیه T نامرئی (آزمایش) و یک منطقه C (کنترل) است.هنگامی که نمونه بر روی دستگاه اعمال می شود، مایع به صورت جانبی از سطح نوار تست جریان می یابد و با آنتی ژن های CPV از قبل پوشش داده شده واکنش می دهد.اگر آنتی بادی های ضد CPV در نمونه وجود داشته باشد، یک خط T قابل مشاهده ظاهر می شود.خط C همیشه باید پس از اعمال نمونه ظاهر شود که نشان دهنده یک نتیجه معتبر است.