اخبار - هند، مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری، آفریقا

تب زرد، مالاریا، تب دنگی همگی بیماری‌های عفونی جدی هستند و بیشتر در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری مانند ایالات متحده و آفریقا شایع هستند.در تظاهرات بالینی، علائم این سه بسیار مشابه است و تشخیص آنها دشوار است.بنابراین شباهت ها و تفاوت های اصلی آنها چیست؟در اینجا خلاصه ای وجود دارد:

بیماری زا

مشترک:

همه آنها بیماریهای عفونی جدی هستند که عمدتاً بومی و در کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری و مناطقی مانند آفریقا و آمریکا با آب و هوای گرم شیوع پیدا می کنند.

تفاوت:

تب زرد یک بیماری عفونی حاد ناشی از ویروس تب زرد است که عمدتاً میمون ها و انسان ها را مبتلا می کند.

مالاریا یک بیماری کشنده و جدی است که توسط انگل های جنس پلاسمودیوم از جمله پلاسمودیوم فالسیپاروم، پلاسمودیوم مالاریا، پلاسمودیوم اوال، پلاسمودیوم ویواکس و پلاسمودیوم دانلسی ایجاد می شود.

تب دنگی یک بیماری عفونی حاد ناشی از ویروس دنگی است که توسط پشه ها به انسان منتقل می شود.

علامت بیماری

مشترک:

بیشتر بیماران ممکن است فقط علائم خفیف داشته باشند، با تب، درد عضلانی، سردرد، از دست دادن اشتها و حالت تهوع/استفراغ.عوارض آن می تواند عواقب جدی داشته باشد و مرگ و میر بیماری را افزایش دهد.

تفاوت:

اکثر موارد خفیف تب زرد بهبود می یابند و علائم بعد از 3 تا 4 روز برطرف می شود.معمولاً بیماران پس از بهبودی ایمنی ایجاد می کنند و مجدداً عفونی نمی شوند.عوارض ممکن است شامل تب بالا، یرقان، خونریزی، شوک و نارسایی اندام های متعدد باشد.

مالاریا با لرز، سرفه و اسهال نیز مشخص می شود.عوارض عبارتند از کم خونی، گرفتگی عضلات، نارسایی گردش خون، نارسایی اندام ها (به عنوان مثال، نارسایی کلیه)، و کما.

به دنبال تب دنگی، درد رترو-اوربیتال، غدد لنفاوی متورم و بثورات ایجاد شد.اولین عفونت با تب دنگی به طور کلی خفیف است و پس از بهبودی، ایمنی مادام‌العمر نسبت به این سروتیپ از ویروس ایجاد می‌کند.عوارض تب دنگی شدید آن جدی است و می تواند منجر به مرگ شود.

روال انتقال

مشترک:

پشه ها افراد/حیوانات بیمار را نیش می زنند و از طریق نیش خود ویروس را به سایر افراد یا حیوانات منتقل می کنند.

تفاوت:

ویروس تب زرد از طریق نیش پشه های آلوده Aedes، عمدتا Aedes aegypti، پخش می شود.

مالاریا توسط پشه‌های مالاریا ماده آلوده (همچنین به نام پشه آنوفل) منتقل می‌شود.مالاریا از طریق تماس فرد به فرد سرایت نمی‌کند، اما می‌تواند از طریق تزریق خون یا فرآورده‌های خونی آلوده، پیوند اعضا، یا استفاده از سوزن‌ها یا سرنگ‌های مشترک سرایت کند.

تب دنگی از طریق نیش پشه ماده آئدس حامل ویروس دنگی به انسان منتقل می شود.

دوره نفهتگی

تب زرد: حدود 3 تا 6 روز.

مالاریا: دوره کمون با گونه های مختلف پلاسمودیوم که باعث بیماری می شوند متفاوت است.علائم معمولا بین 7 تا 30 روز پس از نیش پشه آنوفل آلوده ظاهر می شود، اما دوره کمون می تواند ماه ها یا بیشتر طول بکشد.

تب دنگی: دوره کمون 3 تا 14 روز و معمولاً 4 تا 7 روز است.

روش های درمانی

مشترک:

بیماران باید برای جلوگیری از نیش پشه و انتشار ویروس به دیگران، درمان ایزوله دریافت کنند.

تفاوت:

تب زرد در حال حاضر با داروی خاصی درمان نمی شود.روش های درمانی عمدتاً برای تسکین علائم است.

مالاریا داروهایی دارد که در حال حاضر به طور موثر درمان می شوند و تشخیص و درمان زودهنگام به ویژه برای درمان کامل مالاریا مهم است.

هیچ درمانی برای تب دنگی و تب دنگی شدید وجود ندارد.افراد مبتلا به دنگی معمولاً خود به خود بهبود می یابند و علائم درمانی می تواند به تسکین ناراحتی کمک کند.بیماران مبتلا به دنگی شدید باید درمان حمایتی به موقع دریافت کنند و هدف اصلی درمان حفظ عملکرد سیستم گردش خون است.تا زمانی که تشخیص و درمان مناسب و به موقع وجود داشته باشد، میزان مرگ و میر تب شدید دنگی کمتر از یک درصد است.