تست سریع IgG/IgM TOXO

روش بازرسی
سه روش اصلی تشخیصی برای توکسوپلاسموز وجود دارد: تشخیص بیماری زا، تشخیص ایمونولوژیک و تشخیص مولکولی.معاینه بیماری زا عمدتاً شامل تشخیص بافت شناسی، تلقیح و جداسازی حیوانات و کشت سلولی است.روش های رایج تشخیصی سرولوژیکی شامل تست رنگ، تست هماگلوتیناسیون غیرمستقیم، تست آنتی بادی ایمونوفلورسانس غیرمستقیم و سنجش ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم است.تشخیص مولکولی شامل فناوری PCR و فناوری هیبریداسیون اسید نوکلئیک است.
معاینه فیزیکی مادران باردار شامل معاینه ای به نام TORCH است.TORCH ترکیبی از حرف اول نام انگلیسی چند پاتوژن است.حرف T مخفف Toxoplasma gondii است.(حروف دیگر به ترتیب نشان دهنده سیفلیس، ویروس سرخجه، سیتومگالوویروس و ویروس هرپس سیمپلکس هستند.)
اصل را بررسی کنید
بررسی پاتوژن
1. معاینه میکروسکوپی مستقیم خون، مغز استخوان یا مایع مغزی نخاعی، پلور و آسیت، خلط، مایع لاواژ برونکوآلوئولار، زلالیه، مایع آمنیوتیک و غیره از نظر اسمیر، یا غدد لنفاوی، عضلات، کبد، جفت و سایر بافت‌های زنده بیمار. بخش‌ها، برای رنگ‌آمیزی رایش یا جی، معاینه میکروسکوپی می‌تواند تروفوزوئیت‌ها یا کیست‌ها را پیدا کند، اما میزان مثبت بالا نیست.همچنین می توان از آن برای ایمونوفلورسانس مستقیم برای تشخیص توکسوپلاسما گوندی در بافت ها استفاده کرد.
2. تلقیح حیوان یا کشت بافت، مایع بدن یا سوسپانسیون بافتی را برای آزمایش گرفته و در حفره شکمی موش تلقیح کنید.عفونت می تواند رخ دهد و عوامل بیماری زا را می توان پیدا کرد.هنگامی که نسل اول تلقیح منفی است، باید سه بار کورکورانه منتقل شود.یا برای کشت بافت (سلول های کلیه میمون یا خوک) برای جداسازی و شناسایی توکسوپلاسما گوندی.
3. فناوری هیبریداسیون DNA محققان داخلی برای اولین بار از پروب های نشاندار شده با 32P حاوی توالی های DNA خاص توکسوپلاسما گوندی برای انجام هیبریداسیون مولکولی با سلول ها یا بافت DNA در خون محیطی بیماران استفاده کردند و نشان دادند که نوارها یا نقاط هیبریداسیون خاص واکنش های مثبتی هستند.هم ویژگی و هم حساسیت بالا بود.علاوه بر این، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) نیز در چین برای تشخیص بیماری ایجاد شده است و در مقایسه با هیبریداسیون پروب، واکسیناسیون حیوانات و روش‌های بررسی ایمونولوژیک، نشان می‌دهد که بسیار اختصاصی، حساس و سریع است.
معاینه ایمونولوژیک
1. آنتی ژن های مورد استفاده برای تشخیص آنتی بادی عمدتاً شامل آنتی ژن محلول تاکیزوئیت (آنتی ژن سیتوپلاسمی) و آنتی ژن غشایی است.آنتی بادی اولی زودتر ظاهر شد (با آزمایش رنگ آمیزی و تست ایمونوفلورسانس غیرمستقیم تشخیص داده شد)، در حالی که دومی دیرتر ظاهر شد (تشخیص با آزمایش هماگلوتیناسیون غیرمستقیم و غیره).در عین حال، روش‌های تشخیص چندگانه می‌توانند نقش مکمل را ایفا کرده و میزان تشخیص را بهبود بخشند.از آنجایی که توکسوپلاسما گوندی می تواند برای مدت طولانی در سلول های انسان وجود داشته باشد، تشخیص عفونت فعلی یا عفونت قبلی با شناسایی آنتی بادی ها دشوار است.می توان آن را با توجه به تیتر آنتی بادی و تغییرات دینامیکی آن قضاوت کرد.
2. آنتی ژن تشخیص برای تشخیص پاتوژن ها (تاکی زوئیت ها یا کیست ها) در سلول های میزبان، متابولیت ها یا محصولات لیز (آنتی ژن های در گردش) در سرم و مایعات بدن با روش های ایمونولوژیک استفاده می شود.روشی قابل اعتماد برای تشخیص زودهنگام و تشخیص قطعی است.محققان داخل و خارج از کشور McAb ELISA و ساندویچ الایزا را بین McAb و چند آنتی بادی برای تشخیص آنتی ژن در گردش در سرم بیماران حاد، با حساسیت 0.4 میکروگرم بر میلی لیتر آنتی ژن ایجاد کرده اند.